28/10/2015
เสียงสะท้อนกลับ...ที่บ่งบอกถึงความกลัว ว่า เรา ยังไม่พร้อมที่จะปฏิบัติหน้าที่ ในการออกสู่โลกภายนอก....เรากลัวมันเพราะอะไร? เพราะเราเคยพบเจอ หรือ เพราะเรา ฟังเขามา? จงมีความพร้อม ณ แค่เวลาตรงนี้ ก็พอ ไม่ต้องคิดเผื่อว่าพรุ่งนี้จะเจออะไร ทุกคนกลัว กับสิ่งที่มองไม่เห็น แต่คนที่แบกความหวังของสังคมไว้..จะถอยหรือ ? กลางดึกคืนหนึ่ง ที่เราถูกปลุกขึ้นมาซ้ำแล้วซ้ำเล่า ทั้งที่ร่างกายไม่พร้อม ไม่รู้เลยว่า ร่างกายถูกปลุกขึ้นมาด้วยเหตุอะไร แต่ก็ต้องมายืน ด้วยเหตุแห่งหน้าที่ ซึ่งบางครั้ง มายืนเพียงเพื่อแสดงตัวก็สามารถจบภาระกิจตรงนั้นได้....แม้จะมีอะไรที่มากกว่านั้น ก็ยังสามารถทำได้ ด้วยประสบการณ์ที่เคยผ่านมาหรือแนวทางที่ถูกชี้นำให้ ณ เวลานั้น...เลิกกลัว ทุกอย่างอยู่ที่การตัดสินใจ...อิสระ ที่เพิ่มขึ้น อย่าให้มันเบียดบัง วินัยในตนเองและความถูกต้อง...ทุกคนทำได้ แม้กลัวก็ต้องทำ....ในสิ่งที่เรา เลือกที่จะเป็น...