ความคิดเห็น
รอคำตอบครับ
ยืนยันสิทธิ์ชดเชยยางรอบใหม่ได้ถึงวันไหนครับ มีให้ยืนยัน on lineมั้ยครับ
เรื่องที่ ๒๕๙ หยดน้ำตาชาวสวนยาง
(๑๐ เม.ย.๒๕๖๔ วันยางพาราไทย)
เขียนโดย ผู้เฒ่าเล่าเรื่อง
..ในสมัยเด็ก ๆ ครอบครัวผมอาศัยในอำเภอบ้านนอกที่ล้าหลังกันดารขาดแคลนของจังหวัดชายแดนใต้ ชีวิตผมจึงมักคลุกคลีกับชาวสวนยางเพราะที่บ้านผมรับซื้อยางจากชาวบ้านที่นำทั้งยางแผ่นและขี้ยางก้อนมาขายทุกวัน บ้านผมจึงเต็มไปด้วยกองยางแผ่น ขี้ยางก้อนและเศษขี้ยาง ที่เราเรียกว่า "ขี้ยางพก" เพราะสมัยแต่แรกคนตัดยางมักจะใช้กะลามะพร้าวรองรับน้ำยางที่โคนต้นยาง แต่ในปัจจุบันชาวสวนยางเปลี่ยนไปใช้จอกยางที่ทำด้วยกระเบื้องดินเผาแทนกะลามะพร้าวซึ่งสะดวกในการเก็บน้ำยางมากกว่า เพราะกะลามะพร้าวมักทำให้น้ำยางติดกะลาแล้วเอาออกยาก คนแต่แรกเลยเรียกเศษขี้ยางแห้งที่เอาออกจากกะลามะพร้าวว่า "ขี้ยางพก" ตั้งแต่นั้นมา...
..ชีวิตลูกกุลีตัดยางจ้างแต่แรกลำบากมาก ต้องตื่นนอนแต่เช้าตรู่ บางคนตื่นนอนตั้งแต่ตีสองตีสามกลางดึกเลยทีเดียว คนทางใต้เรียกว่า "โหล่ะยาง" หมายความว่าชาวสวนต้องตื่นนอนกลางดึกไปตัดยางจนถึงรุ่งเช้าเพราะกลางดึกอากาศมักจะหนาวเย็น ทำให้น้ำยางจะออกมากกว่าปกติ เมื่อลูกกุลีตัดยางเสร็จ เขาต้องมานอนที่ขนำสวนยางเพื่อรอให้น้ำยางเต็มจอก ซักพักเขาก็ช่วยกันใช้ช้อนไม้เก็บน้ำยางใส่ถังแล้วนำน้ำยางมารวมกันที่ขนำที่เรียกว่า "กงสียาง" หลังจากนั้นเขาจะนำน้ำส้มยางมาผสมกับน้ำยางธรรมชาติแล้วแบ่งเทใส่ถาดอลูมิเนียมรูปทรงสี่เหลี่ยมเท่า ๆ กัน รอให้น้ำยางแข็งตัวซักระยะหนึ่ง แล้วนำยางในถาดอลูมิเนียมมาเหยียบด้วยเท้าให้เป็นรูปยางแผ่น นำเข้าเครื่องรีดยางให้บางยิ่งขึ้น สุดท้ายนำเข้าเครื่องรีดเป็นแผ่นยาง แล้วพาไปตากแดดให้แห้ง ในแต่ละวันการทำยางแผ่นกว่าจะเสร็จใช้เวลามาก มีหลายขั้นตอน ทำให้เสียเวลามาก กว่าลูกกุลีตัดยางจะตัดยางเสร็จในแต่ละวันมักใช้เวลาเกือบเที่ยงวันเลยทีเดียว หลังจากนั้นเขาต้องนอนกลางวันเพื่อชดเชยเวลาที่ต้องตื่นนอนกลางดึก วัฎจักรการทำงานของคนตัดยางจึงหมุนเวียนไปตามขั้นตอนของชีวิตชาวสวนยางแบบเดิม ๆ ทุกเมื่อเชื่อวัน คนตัดยางบ้านเราถ้าไม่อดทนมักจะเบื่อหน่ายในช่วงต้องตื่นนอนกลางดึกมันช่างทรมานสิ้นดี ต่อมาการทำยางแผ่นบ้านเราค่อย ๆ ลดน้อยถอยลง เริ่มมีพ่อค้าเข้ามารับซื้อน้ำยางหน้าสวนยางกันเลยเพราะจะทำให้การกรีดยางในแต่ละวันใช้เวลาเสร็จเร็วขึ้น ไม่เสียเวลาอีกต่อไป ในช่วงที่ราคายางดีคนตัดยางต้องแย่งกันรับจ้างกรีดยางกับเถ้าแก่เจ้าของสวนยางกันเลยทีเดียว ทั้ง ๆเถ้าแก่สวนยางคิดแบ่งเงินให้กับลูกกุลีบ้านเราแบบ ๖ : ๔ หมายความว่า เมื่อเถ้าแก่สวนยางนำยางไปขายจะแบ่งเงินให้ลูกกุลีได้ ๔ ส่วน เถ้าแก่เจ้าของสวนยางได้ ๖ ส่วนเลยทีเดียว...
..หลังจากนั้นหลายปีต่อมาจนกระทั่งปัจจุบัน ราคายางเริ่มตกต่ำลงมากถึงราคายาง ๓ กิโลร้อย ลูกกุลีตัดยางค่อย ๆ ลดน้อยลง เถ้าแก่สวนยางหลายคนต้องประกาศรับสมัครลูกกุลีกรีดยางกันเลยทีเดียว แต่ก็ไม่ค่อยมีคนมาสมัครกันอีกเลย พอมาถึงยุคสมัยนี้สวนยางบ้านเราที่เคยครึกครื้นด้วยลูกกุลีตัดยางมากมาย กลับมาเงียบเหงาไร้ผู้คน สวนยางหลายแห่งค่อย ๆ ถูกโค่นลงเพื่อนำไม้ยางพาราไปขายกันมากยิ่งขึ้น และแล้วสวนยางบ้านเราก็เหลือแต่กงสียางเก่า ๆกับโรงรีดยางที่กำลังทรุดโทรมไปตามกาลเวลา...
..เช้าวันหนึ่งของเดือนห้าหน้าแล้ง ช่วงปิดเทอมฤดูร้อนเวียนมาถึง วันนั้นผมนั่งคุยกับเถ้าแก่รับซื้อยางบ้านเราที่หน้าร้านรับซื้อยางร้านสุดท้าย แกเล่าให้ผมฟังว่าราคายางกิโลละร้อย คงไม่ได้เห็นกันแล้วในชาตินี้ เศรษฐกิจตกต่ำเช่นนี้ชีวิตลูกกุลีบ้านเราช่างน่าสงสารเสียจริง ๆ ยิ่งช่วงนี้ฝนเพิ่งหยุดตกมาได้ไม่นาน ยางตัดได้ไม่กี่วัน มาถึงฤดูร้อนต้นยางก็มาผลัดใบเสียอีก ปีหนึ่ง ๆ ลูกกุลีตัดยางได้เพียงไม่กี่วันแถมช่วงนี้ราคายางมาตกต่ำเสียอีก บางวันลูกกุลีตัดยางแทบไม่มีเงินให้ลูก ๆ ไปโรงเรียนเลย เถ้าแก่ร้านรับซื้อยางคนเดิมเล่าต่อให้ผมฟังด้วยใบหน้าที่เศร้าสร้อยว่า ร้านรับซื้อยางของแกก็ได้รับผลกระทบเช่นกัน แกต้องประคับประคองให้ชาวสวนยางอยู่ได้ ทุกคนต้องยอมรับสภาพเศรษฐกิจบ้านเรายามนี้มันช่างลำบากเสียเหลือเกิน และแล้วเถ้าแก่รับซื้อยางก็ค่อย ๆ เดินกลับเข้าไปหลังร้านอย่างช้า ๆ...
..วันนั้นผมขับรถเครื่องคุรุสภาเก่า ๆ กลับจากร้านรับซื้อยางมาตามเส้นทางเดิม ผ่านตลาดเล็ก ๆ ยามนี้ตลาดบ้านเราดูแล้วช่างเงียบเหงาไร้ผู้คน คงมีแต่แม่ค้าอิสลาม ๒-๓ คนนั่งขายของอยู่เพียงลำพัง กานิแก่ ๆกำลังนั่งหลับที่ร้านขายผักเล็ก ๆ ตลาดบ้านเราก็ได้รับผลกระทบจากเศรษฐกิจตกต่ำเช่นกัน ยิ่งมีเหตุการณ์ความไม่สงบเกิดขึ้นบ่อย ๆ ยิ่งทำให้การค้าขายในตลาดบ้านเราแทบไม่มีลูกค้าเอาเสียเลย...
..วันนั้นผมกลับมาถึงบ้านพักเที่ยงแล้ว สายลมแสงแดดฤดูร้อนค่อย ๆ พัดผ่านหน้าผมไปเบา ๆ ยามนี้คงมีแต่นกกระจอกตัวเล็ก ๆ บินมาเกาะที่หน้าต่างชายคาบ้านพักแล้วบินผ่านไป วันนั้นผมยังคงนั่งที่เก้าอี้ไม้ตัวเก่า ๆ ที่หน้าบ้านพักอยู่เช่นเดิม ผมค่อย ๆ สอดสายตาผ่านไปสุดสนามหญ้าหน้าบ้านพัก ภาพต้นยางบ้านเราถูกโค่นลงพร้อมกับลูกกุลีกับกงสียางเก่า ๆ ก็ปรากฎขึ้นในมโนภาพอีกครั้งหนึ่ง และแล้วเรื่องเล่าของพ่อค้ายางคนเดิมยังคงดังก้องในแว่วหูเบา ๆ "ราคายางบ้านเรากิโลละร้อยคงไม่ได้เห็นกันแล้วในชาตินี้" คำพูดเหล่านี้ช่างบั่นทอนกำลังใจชาวสวนยางบ้านเราไปบ้างก็ตาม แต่ลูกกุลีตัดยางกับกงสียางเก่า ๆ ที่กำลังสูญสิ้นสลายหายไป คงจะฝังใจชาวสวนยางบ้านเราด้วย "หยดน้ำตา" ที่เศร้าใจไปตลอดสิ้นกาลนาน !
อยากทราบรายละเอียดตามพระราชบัญญัติการยางแห่งประเทศไทยปี2558
มาตรา39 ใครจะขอทุนตามมาตรานี้ได้
เม็ดยางพาราทำน้ำมันปรุงอาหารได้
ขายพันธุ์ยาง RRIT251 RRIM 600 PB 235โทร.0862771345 กรมวิชาการเกษตรรับรองพันธุ์ #อันดามันพันธุ์ยาง
📢 บิ๊กบอร์ด กยท. นำทีมผู้บริหาร ลงพื้นที่ส่งมอบถนนพาราซอยด์ซีเมนต์ ให้แก่ อบจ.ระยอง
✅ ข้อมูลถนนพาราซอยด์ซีเมนต์ที่ส่งมอบ
🔴 ขนาด หน้ากว้าง 5 เมตร ความยาว 650 เมตร ถนนสายบ้านนายกร หมู่ 6 ตำบลกระแสบน
🔴 ใช้งบประมาณจากกองทุนพัฒนายางพารา 49(3) ปี 2564 ของ กยท. จำนวน 800,000 บาท
รับซื้อไม้ยางพาราราคาโรงงานไร่ละ 25000-60000 บาทสนใจทักแชทหรือโทร0648480519 บังเด่น
ยังไม่มีเงินประกันราคายางโอนเข้าเลยครับ
ต.คอแลน อ.บุณฑริก จ.อุบลราชธานี
#}